มัทธิว 14

ยอห์นผู้ให้รับบัพติศมาถูกตัดศีรษะ (มก 6:14–29; ลก 9:7–9)

14:1 ในเวลานั้นเฮโรดเจ้าเมืองได้ยินถึงชื่อเสียงของพระเยซู

14:2 และกล่าวแก่พวกคนใช้ของท่านว่า “ผู้นี้แหละเป็นยอห์นผู้ให้รับบัพติศมา ท่านได้เป็นขึ้นมาจากความตายแล้ว และเหตุฉะนั้นบรรดาการอิทธิฤทธิ์จึงได้แสดงพวกมันเองออกมาในตัวท่าน”

14:3 ด้วยว่าเฮโรดได้จับยอห์น และมัดเขาไว้ และขังเขาไว้ในเรือนจำ เพราะเห็นแก่นางเฮโรเดียสภรรยาของฟีลิปน้องชายของตน

14:4 เพราะยอห์นได้กล่าวแก่ท่านว่า “เป็นการผิดพระราชบัญญัติที่ท่านจะรับนางมาเป็นภรรยา”

14:5 และเมื่อเฮโรดอยากจะประหารชีวิตของยอห์น ท่านก็กลัวประชาชน ด้วยว่าเขาทั้งหลายนับว่ายอห์นเป็นศาสดาพยากรณ์

14:6 แต่เมื่อวันฉลองวันกำเนิดของเฮโรดมาถึง บุตรสาวของนางเฮโรเดียสก็เต้นรำต่อหน้าเขาทั้งหลาย และเฮโรดก็ชอบใจ

14:7 ดังนั้นเฮโรดจึงสัญญาโดยคำปฏิญาณว่า จะให้เธอสิ่งใดก็ตามที่เธอจะขอนั้น

14:8 และเธอ ซึ่งถูกยุยงโดยมารดาของเธอ ก็ทูลว่า “ขอศีรษะของยอห์นผู้ให้รับบัพติศมาใส่ถาดมาให้หม่อมฉันที่นี่”

14:9 และกษัตริย์ก็เศร้าใจ แต่อย่างไรก็ตามเพราะเห็นแก่คำปฏิญาณนั้น และเพราะเห็นแก่คนทั้งหลายซึ่งเอนกายลงรับประทานอาหารด้วยกันกับท่าน ท่านจึงออกคำสั่งให้เอาศีรษะของยอห์นมาให้แก่เธอ

14:10 และท่านก็ส่งไป และตัดศีรษะของยอห์นในเรือนจำ

14:11 และศีรษะของยอห์นถูกนำใส่ถาดมา และมอบให้แก่หญิงสาวนั้น และเธอก็เอาศีรษะของยอห์นไปให้มารดาของเธอ

14:12 และพวกสาวกของยอห์นมา และรับเอาศพไป และฝังศพไว้ และไปและทูลพระเยซู

ทรงเลี้ยงอาหารแก่ห้าพันคน (มก 6:30–44; ลก 9:10–17; ยน 6:1–14)

14:13 เมื่อพระเยซูทรงได้ยินเรื่องนั้นแล้ว พระองค์ก็เสด็จไปจากที่นั่นโดยลงเรือ ไปยังถิ่นทุรกันดารแต่ลำพังพระองค์ และเมื่อประชาชนได้ยินเกี่ยวกับเรื่องนี้แล้ว พวกเขาก็ออกจากนครต่าง ๆ เดินตามพระองค์ไป

14:14 และพระเยซูเสด็จออกไป และทอดพระเนตรเห็นประชาชนเป็นอันมาก และทรงมีพระทัยกรุณาต่อพวกเขา และพระองค์ทรงรักษาคนป่วยของพวกเขาให้หาย

14:15 และเมื่อถึงเวลาเย็นแล้ว พวกสาวกของพระองค์ก็มาหาพระองค์ โดยทูลว่า “สถานที่แห่งนี้เป็นถิ่นทุรกันดาร และบัดนี้เวลาก็ล่วงเลยไปแล้ว ขอทรงส่งประชาชนไปเสียเถิด เพื่อพวกเขาจะได้เข้าไปในหมู่บ้านต่าง ๆ และซื้ออาหารสำหรับตนเอง”

14:16 แต่พระเยซูตรัสกับพวกสาวกว่า “พวกเขาไม่จำเป็นต้องไปจากที่นี่ พวกท่านจงเลี้ยงพวกเขาเถิด”

14:17 และพวกสาวกจึงทูลพระองค์ว่า “ที่นี่พวกข้าพระองค์มีแต่ขนมปังห้าก้อนกับปลาสองตัวเท่านั้น”

14:18 พระองค์จึงตรัสว่า “เอาอาหารเหล่านั้นมาให้เราที่นี่เถิด”

14:19 และพระองค์ทรงสั่งให้ประชาชนนั่งลงบนหญ้า และทรงรับขนมปังห้าก้อนกับปลาสองตัวนั้น และทรงแหงนพระพักตร์ดูฟ้าสวรรค์ พระองค์ทรงขอบพระคุณ และหัก และส่งขนมปังเหล่านั้นให้เหล่าสาวกของพระองค์ และเหล่าสาวกก็แจกให้ประชาชน

14:20 และเขาทั้งหลายได้รับประทานทุกคนและอิ่ม และพวกเขาเก็บเศษอาหารที่ยังเหลือนั้นไว้ได้สิบสองกระบุงเต็ม

14:21 และคนทั้งหลายที่ได้รับประทานนั้นมีผู้ชายประมาณห้าพันคน นอกจากพวกผู้หญิงและเด็ก ๆ

พระเยซูทรงเสด็จดำเนินบนน้ำ (มก 6:45–56; ยน 6:15–21)

14:22 และในทันใดนั้นพระเยซูทรงบังคับเหล่าสาวกของพระองค์ให้ลงเรือ และข้ามฟากไปก่อนพระองค์ ขณะที่พระองค์ทรงส่งประชาชนให้กลับไป

14:23 และเมื่อพระองค์ทรงส่งประชาชนให้กลับไปแล้ว พระองค์ก็เสด็จขึ้นไปบนภูเขาโดยลำพังเพื่อจะอธิษฐาน และเมื่อถึงเวลาเย็นแล้ว พระองค์ยังทรงอยู่ที่นั่นแต่ผู้เดียว

14:24 แต่บัดนี้เรืออยู่กลางทะเลแล้ว โดยถูกคลื่นทั้งหลายโคลง เพราะลมนั้นพัดต้าน

14:25 และในช่วงเวลายามที่สี่ในเวลากลางคืน พระเยซูเสด็จไปยังพวกเขา โดยทรงดำเนินบนทะเล

14:26 และเมื่อเหล่าสาวกเห็นพระองค์ทรงดำเนินมาบนทะเล พวกเขาก็หวาดหวั่น โดยกล่าวว่า “นั่นผี” และพวกเขาร้องออกมาเพราะความกลัว

14:27 แต่ในทันใดนั้นพระเยซูตรัสกับพวกเขา โดยกล่าวว่า “จงชื่นใจเถิด คือเราเอง อย่ากลัวเลย”

เปโตรสงสัยและจมลง

14:28 และเปโตรทูลตอบพระองค์ และกล่าวว่า “พระองค์เจ้าข้า ถ้าเป็นพระองค์แล้ว ขอทรงสั่งข้าพระองค์ให้เดินบนน้ำมาหาพระองค์”

14:29 และพระองค์ตรัสว่า “มาเถิด” และเมื่อเปโตรลงมาจากเรือแล้ว เขาก็เดินบนน้ำ เพื่อไปหาพระเยซู

14:30 แต่เมื่อเขาเห็นลมพัดแรง เขาก็กลัว และเมื่อกำลังจะจม เขาก็ร้องออกมา โดยทูลว่า “พระองค์เจ้าข้า ช่วยข้าพระองค์ด้วย”

14:31 และในทันใดนั้นพระเยซูทรงเหยียดพระหัตถ์ของพระองค์ออก และจับเขาไว้ และตรัสกับเขาว่า “โอ เจ้า คนมีความเชื่อน้อย เจ้าสงสัยทำไม”

14:32 และเมื่อพระองค์กับเปโตรเข้ามาในเรือแล้ว ลมก็สงบลง

14:33 แล้วเขาทั้งหลายที่อยู่ในเรือจึงมาและนมัสการพระองค์ โดยทูลว่า “แท้จริงแล้ว พระองค์ทรงเป็นพระบุตรของพระเจ้า”

14:34 และเมื่อพวกเขาข้ามฟากไปแล้ว พวกเขาก็มาถึงแผ่นดินแห่งเยนเนซาเรท

14:35 และเมื่อผู้คนในสถานที่นั้นได้ทราบเกี่ยวกับพระองค์แล้ว พวกเขาก็ส่งไปทั่วทั้งแผ่นดินนั้นโดยรอบ และพาบรรดาคนที่เป็นโรคภัยมาเฝ้าพระองค์

14:36 และทูลอ้อนวอนขอพระองค์โปรดให้พวกเขาได้แตะต้องเพียงชายฉลองพระองค์ของพระองค์เท่านั้น และทุกคนที่ได้แตะต้องแล้วก็หายเป็นปกติอย่างสมบูรณ์